C'est en septembre

​

Les oliviers baissent les bras
Les raisins rougissent du nez
Et le sable est devenu froid
au blanc soleil
Maîtres baigneurs et saisonniers
Retournent à leurs vrais métiers
Et les santons seront sculptés
avant Noël

​

C´est en septembre
Quand les voiliers sont dévoilés et que la plage

tremble sous l´ombre d'un automne dé-bronzé
C´est en septembre
que l´on peut vivre pour de vrai

​

En été mon pays à moi
En été c´est n´importe quoi
Les caravanes le camping-gaz
au grand soleil
La grande foire aux illusions
Les slips trop courts, les shorts trop longs
Les Hollandaises et leurs melons
de Cavaillon

​

C´est en septembre
Quand l´été remet ses souliers et que la plage

est comme un ventre que personne n´a touché
C´est en septembre
Que mon pays peut respirer

​

Pays de mes jeunes années
Là où mon père est enterré
Mon école était chauffée
au grand soleil
Au mois de mai, moi je m´en vais
Et je te laisse aux étrangers
Pour aller faire l´étranger moi-même
Sous d´autres ciels

​

Mais en septembre
Quand je reviens où je suis né et que ma plage

me reconnaît, ouvre des bras de fiancée
C´est en septembre
Que je me fais la bonne année

C´est en septembre
Que je m´endors sous l´olivier

​

Paroles: Gilbert Bécaud (traduction de September Morn, Neil Diamond)

Het is september (... op Ameland)

​

De zon verdwijnt in kokend lood

De duindoorn kleurt oranjerood

En bessen hangen rijp en groot

in het strijklicht

De molen maalt het gouden graan

Het meeste werk is wel gedaan

De tijd van stilte breekt nu aan:

eindelijk rust

 

Het is september

Wanneer de zeilen zijn gestreken en het strand

trilt in de schaduw die de herfst werpt over 't zand

Het is september

als mijn eiland weer ontspant

 

Mijn eiland is bij zomerdag

Een plek waar alles kan en mag 

Een jongen fluit, een meisje lacht

in het zonlicht

Het Roggefeest, de reddingsboot

Vakantiegangers, iets te bloot

met koppen als een kreeft zo rood

van drank en zon

 

Maar in september

Wanneer de zon zijn biezen pakt en als het wad

er maagd'lijk bij ligt als een onbeschreven blad

Het is september

als men 't leven hier hervat

 

Het eiland waar mijn wiegje stond

Mijn pa zijn laatste rustplaats vond

Als kind dartelde ik er rond

in het zonlicht

Maar in de zomer wil ik weg

Want god, al die toeristen zeg

En kom ik mijlenver terecht

onder dezelfde zon...

​

Maar in september

Als ik terugkom waar ik thuishoor en 't getij

't vertrouwde ritme slaat voor mensen zoals wij

Pas in september

voelt mijn eiland zich weer vrij

Pas in september

is mijn eiland weer van mij